Mieliśmy taki mały, osiedlowy sklepik. Mieliśmy chyba z pół roku. Zajrzałem tam ze dwa razy - nawet zamiast piwa mieli "Żywca" i "Tatrę". A chleb mógł robić za poduchę, taka miękkość w nim była! No więc mieliśmy.
Dziś przejeżdżam, ktoś im nakleił pięknie wydrukowaną karteczkę, dobrze widoczną nawet z daleka: "Praca w niedzielę rujnuje."

Ładne.

UFO na obiad

Zostaliśmy w domu we dwóch: Adaś robi za ciężko chorego, ja za ciężko przejętego. Obu średnio nam to wychodzi. Adasiowi ciężko też wchodzi. Śniadanko na przykład. Albo drugie śniadanko. I trzecie.
Wziąłem się więc za obiad. W ramach cięć budżetowych wykorzystuję elementy ruchome z lodówki wykazujące szczególną predylekcję do się psucia. No np. takie procesy gnilne.
No więc zakładam, że rodzina mi ufo, a potem będziemy zielone ludziki.

Księża Saraceni

Znalezione w czasie wakacyjnych wypraw:

Prze-działek poetycki

Mój Syn, ostatnio, wyraźnie pod wpływem za dużej ilości natchnienia:

- A mój tata złapał katar, a nie rybkę! - I dodaje - Taki wierszyk wymyśliłem.

A potem wersja dla tych, co wolą bardziej rymowane niż absurdalne:

- A mój tata złapał katar, a nie tatar!

To było jeszcze przed moim wojażem do Nowego Sącza, który skończył się wojażem po Małopolsce i się skończył. Już.

Nie bił

"Mamoooo, Staś mnie bijeeee!"

"Bijesz ją?"

"Ja ją tylko agresywnie pogłaskałem."

To cytat z mojego dziecka. A teraz wypatrzone w gazecie. TV gazecie, recenzje filmów zawsze są naj:

"Irena spotyka nigdy nie poznanego brata i z przerażeniem odkrywa, że należą do starożytnej rasy kazirodczych ludzi-leopardów. Pobudzona seksualnie zamienia się w ogromnego kota. By powrócić do ludzkiej postaci, musi zabijać. A w dodatku jest rozdarta między lojalnością wobec brata a romansem z dyrektorem nowoorleańskiego ZOO."
No i tu pada pytanie: czy aby w związku ze związkiem coś się komuś z tym rozdarciem nie pomyliło? Romans z bratem, a lojalność wobec dyrektora ZOO? No chyba że była leopardem na umowie śmieciowej...

Nietypowe

Mój Syn, do mnie: "to nietypowe. My wyprzedzamy wszystkich, nas nikt nie wyprzedza. To bardzo nietypowe!" Tak to jest posadzić inteligencika po trzech kawach za kierownicą i wskazać kierunek - działka!

Powróciwszy

Wakacje się skończyły, bierzemy się za odpoczywanie! Wielki kambek miał miejsce przedwczoraj, nasza wielka żółta fabia resztką benzyny doczołgała się do Lublina, teraz liżemy rany. Bilans raczej ujemny: Adaś nauczył się chodzić, Staś nauczył się jeździć bez bocznych kółek, na szczęście Aga niczego się nie nauczyła, inaczej resztę wakacji spędzilibyśmy na chirurgii urazowej. A tak to będziemy sobie je spędzać na działce. Aaaa; i Stanisław nauczył się obchodzić z łukiem, więc teraz obchodzimy go szerokim łukiem. Można śmiało rzec: jesteśmy teraz postrzeleni bardziej niż kiedykolwiek.